- 17 -
1336 (29. stycznia) Praga etc., trzeciego dnia przed świętem MB Gromnicznej
JanJan Ścinawski, książę głogowsko – żagański, w l. 1312 – 1314 na Poznaniu, książę ścinawski w l. 1316 (1317?) – 1361 (1364?), od r. 1329 dziedziczny lennik czeski, książę Śląska, pan na Ścinawie, zrezygnował z Ziemi Ścinawskiej w zamian za dożywotnie władanie Ziemią Głogowską.
Herzog verzichtet auf das Land Steinau gegen Erwerbung des Landes Glogau auf Lebenszeit.
— In nomine domini amen. Nos Johannes dei gracia dux Slesie et dominus Stynavie memorie commendantes ad universorum noticiam tam presentis quam future etatis cupimus tenore presencium pervenire, quod provida et matura deliberacione et eonsilio nostro et fidelium nostrorum prehabitis ac libera et bona voluntate, non coacti, non compulsi, nulla fraude inducti seu dolo aliquo circumventi, pure libere sponte et irrevocabillter inter vivos coramoditatem seu utilitatem nostram non modicam considerantes, ob singularis et ingentis favoris et dileccionis affectum, quem ad magnificum et excellentissimum principem dominum JohannemJan I. Luksemburski, także Jan Ślepy (cz.: Jan Lucemburský, niem.: Johann von Luxemburg), od r. 1309 hrabia Luksemburga, od 1310 król Czech, w l. 1310 – 1335 tytularny król Polski dei gracia Boemie regem ac comitem Lucemburgensem dominum nostrum carissimum semper gessimus et gerimus, et potissime ex eo quod idem dominus noster rex Boemie civitatem et terram suam GlogovieGłogów cum omnibus et singulis juribus honoribus dominio pertinenciis et appendiis utilitatibus et fructibus et obvencionibus quibuscunque ad cam pertinentibus ad tempora vite nostre per nos habendam possidendam utifruendam tamquam domino gubernatori et locum ipsius tenenti tradidit et commisit, prefato domino Johanni Boemie regi heredibus et successoribus offerimus donamus cedimus et libere resignamus in perpetuum et hereditarie ducatum nostrum seu terram StynaviensemKsięstwo, czyli Ziemia Ścinawska videlicet cum civitatibus StynavieŚcinawa GoraGóra LubynLubin et WrawnstatWschowa, cum castris seu fortaliciis ipsis adiacentibus et quitquid ad eam vel in ea in toto vel parte nobis iuris proprietatis dominii aut actionis conpetit conpetiit hactenus aut conpetere poterit quomodolibet in futurum, habendam regeudam tenendam utifruendam et possidendam per ipsum dominum regem Boemie heredes et successores suos iure proprietario perpetuo pacifice et quiete quitquid quod ipsi regi heredibus vel successoribus suis deinceps perpetuo placuerit faciendum, cum omnibus et singulis, quo predictam terram vel intra vel supra vel subtus villis allodiis campis agris cultis vel incaltis pratis montibus vallibus planis sylvis rubetis deserto viis inviis fluviis ripis rivis stagnis aquis aquarumve decursibus molendinis in aqua vel ad ventum expositis venacionibus accupacionibus piscacionibus piscinis iurisdicionibus monetis theloniis iuribus patronatus ecclesiarum feodis vasallatibus miliciis clientibus servitoribus censitis agricolis iudeis homagio quocunque seu quovis alio tytulo censibus redditibus proventibus et fructibus cum accessibus vel eggressibus terre ipsius limitibus metis vel finibus suis continentur, cum omnibus suis iuribus appendiis pertinenciis aliisque civitatibus castris oppidis et generaliter cum omnibus et singulis utilitatibus que habentur aut haberi poterunt supra terram vel infra vel subtus terram vel terras predictas, mineris metallis auri argenti cupri stanni plumbi ferri vel generis alterius, puta lapidibus salis vel aliis obvencionibus quibuscunque rebus consistant, in integrum cum omni usu seu requisicione nobis ex eis vel pro eis rebus aut ex aliqua earum modo aliquo pertinente, nil in eodem ducatu seu terris seu pertinenciis ipsarum nobis et quibuscunque heredibus et successoribus nostris proprietatis iuris accionis vel dominii penitus reservantes, sed eisdem ducatui et terris cum pertinenciis ipsarum cedentes abdicantes et in totum renunciantes. Ut autem hec nostra cessio donacio et resignacio provide et racionabillter consummata et celebrata robur firmitatis perpetue obtineat, promittimus bona fide corporaliter prestito iuramento contra eam nullo umquam tempore facto vel iure facere vel venire per nos alium vel alios, palam vel occulte, in toto vel parte, nec eam revocare in vita vel in morte, occasione vel causa quacunque, renunciantes sponte et expresse pro nobis nostrisque heredibus vel successoribus universis excepcioni doli mali, in factum accioni, beneficio restitucionis in integrum, constitucioni et consuetudini cuilibet, litteris privilegiis seu indulgenciis apostollcis imperialibus seu a Romanis regibus inpetratis seu eciam inpetrandis onmique iuris canonici vel civilis auxilio, per quod nobis heredibus et successoribus nostris possit aliquomodo suffragium, ipsi vero domino regi Boemie heredibus et successoribus suis posset preindicium generari, mandantes firmiter et precipientes universis et singulis feodalibus vasallis militibus clientibus servitoribus civibus oppidanis villanis ceterisque incolis et hominibus in dicto ducatu Stynavie et aliis terris nostris residentibus cuiuscunque status condicionis vel preeminencie existant, quatenus dicto domino regi Boemie suisque in perpetuum heredibus vel successoribus tamquam veris et naturalibus dominis suis debite fidelitatis homagium et iuramentum facere debeant e prestare ipsisque obedienciam devocionem fidem et reverenciam in omnibus et per omnia tamquam dominis eorum veris et naturalibus faciendo. Nam a fide devocione et obediencia necnon a fidelitatis et homagii iuramento quibus nobis essent astrieti absolvimus et absolutos ac liberos dicimus facimus et omnimode nunciamus taliter, quod ammodo ad nos et heredes vel successores nostros tamquam ad dominos suos nullum respectum habere debeant aut aliquo iuramento homagio seu fidelitate nobis de cetero in perpetuum astringantur. In quorum testimonium et evidendam pleniorem presentes fieri et nostri sigilli munimine fecimus communiri.
Actum et datum Prage sub testimonio presentibus venerabili in Christo patre domino WytkoneWitticho, biskup miśnieński w l. 1312 – 1341 (?1342) episcopo Mysnensi ac excellenti principe domino RudolfoRudolf I. Askańczyk, książę Saksonii w l. 1298 – 1356, arcymarszałek i elektor Rzeszy duce Saxonie, Tymone de Kolticz et Henrico de Lypa, Ubrico Pflugone, Ottone de Cussburg, Cunado de Borsnicz necnon Gyscone de Reste, Johanne de LubekZ Lubeki, Gonrado de Ullenbruch, civibus Wratizlaviensibus aliisque pluribus testibus fide dignis, anno domini millesimo trecentesimo tricesimo sexto feria secunda proxima ante festum purificationis beate Marie virginis.
Lehns- und Besitzurkunden Schlesiens und seine einzelne Fürstenthümer im Mittelalter. Herausgegeben von Dr. C. Grünhagen und Dr. H. Markgraf. Erster Theil. Leipzig 1881.